Έλληνες, ό, τι κάμομεν θα το κάμομεν μονάχοι μας

Σαν σήμερα πέθανε ο επονομαζόμενος «Γέρος του Μοριά», η ψυχή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Έμεινε στην Ιστορία ως ένας από τους πρωτεργάτες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων και τα απομνημονεύματά του δεν καταγράφησαν από τον ίδιο ή από κάποιον από την «κλίκα» του, αλλά από έναν πρώην πολιτικό του αντίπαλο, το δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη. Ο τελευταίος, παρά το γεγονός ότι υπήρξε επικριτής της πολιτικής του «Γέρου του Μοριά», όταν κλήθηκε να τον καταδικάσει με κατασκευασμένη κατηγορία, όχι μόνο δε δέχτηκε αλλά κινδύνεψε να χάσει και τη ζωή του, αρνούμενος να υπογράψει τη θανατική καταδίκη του πρώην αντιπάλου του. Στο τέλος, μάλιστα ο ίδιος ο Τερτσέτης κατέγραψε τα σπουδαιότερα βιογραφικά στοιχεία της ζωής του μεγάλου εκείνου ήρωα της Επανάστασης.

Παρά την πρόσφατη προσπάθεια «αποκαθήλωσης» του σπουδαίου εκείνου αγωνιστή (βλ. εκπομπή του ΣΚΑΙ για την ελληνική επανάσταση γενικότερα, καθώς και τον τρόπο που προβλήθηκε το πρόσωπο του Θ. Κολοκοτρώνη σε σειρά εκπομπών του ίδιου... έγκριτου καναλιού), η φυσιογνωμία του «Γέρου του Μοριά» έμεινε στην ιστορία όχι μόνο για τη δράση του στα πεδία των μαχών, αλλά και για τον τρόπο που αντίκριζε την πολιτική και διπλωματική κατάσταση της εποχής. Σπουδαίες φράσεις του έχουν μείνει στην ιστορία επειδή διαθέτουν, ακόμη και σήμερα, την επίκαιρη σημασία και τη διαχρονική βαρύτητα των λόγων όχι απλώς ενός στρατιωτικού ηγέτη, αλλά κι ενός πατριώτη πολιτικού και διπλωμάτη.

Χαρακτηριστικό στοιχείο της πολιτικής φυσιογνωμίας του Κολοκοτρώνη είναι η σταθερή πεποίθησή του πως την ελευθερία οι Έλληνες οφείλουν να τη διεκδικήσουν μόνοι τους. Παρότι ο ίδιος προσανατολίστηκε διπλωματικά πότε με την Αγγλόφιλη και πότε με τη Ρωσόφιλη πολιτική πτέρυγα, πίστευε πως η όποια βοήθεια των ξένων θα είχε σαφέστατα ιδιοτελή κίνητρα (σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;). «Έλληνες, ό, τι κάμομεν, θα το κάμομεν μονάχοι μας», συνήθιζε να λέει.

Επειδή η ιστορία αποτελεί το σπουδαιότερο εργαλείο πολιτικής σκέψης, είναι – σήμερα περισσότερο από ποτέ – αναγκαία η εκ νέου ανάγνωση των απομνημονευμάτων εκείνου του σπουδαίου αγωνιστή, όχι μόνο από τους πολιτικούς αλλά και από τους απλούς πολίτες. Τα τελευταία γεγονότα της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας έχουν οδηγήσει πολλούς από τους απλούς ανθρώπους αλλά και αρκετούς από τους πολιτικούς και πνευματικούς ταγούς στο δρόμο της διαμαρτυρίας και της αγανάκτησης. Ακούγονται λόγια αντίστασης και επανάστασης. Ως εκπαιδευτικός θεωρώ ότι η πρώτη μορφή αντίστασης ξεκινά πάντα από τα σχολεία. Και το πρώτο εργαλείο αντίστασης είναι η εκμάθηση της ιστορίας μας που είναι μεστή από πράξεις αυτοθυσίας και ανυποχώρητης θέλησης ανθρώπων που πάνω απ’ όλα τοποθετούσαν την πατρίδα κι όχι το χρήμα...

Ας γίνουν τα λόγια του «Γέρου του Μοριά» το σύνθημα με το οποίο οι Έλληνες θα ξεκινήσουμε την αντίσταση απέναντι στην ιδιότυπη μορφή κατοχής που εγκαθιστούν τα ξένα κέντρα εξουσίας και οι... εγχώριοι  «παπαγάλοι» τους με αφορμή μια οικονομική κρίση που πρώτοι, όμως εκείνοι δημιούργησαν...

«Έλληνες, ό, τι κάμομεν, θα το κάμομεν μονάχοι μας». Διότι πιότερο κι απ’ τη φτώχεια η σκλαβιά είναι χειρότερο δεινό...