ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΕΣ ΕΠΙΔΟΞΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΑΤΟΡΕΣ (ΞΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΧΩΡΙΟΥΣ)[i]
Αγαπητοί κύριοι,
Ευχαριστούμε για την κατανόηση της οργής μας και της αγανάκτησης. Μολαταύτα, θεωρούμε ότι είναι υποκριτική. Διότι, βλέπετε, η οργή και η αγανάκτηση αποτελούν συναισθηματικές αντιδράσεις. Εσείς, από τη μια δηλώνετε ότι τις κατανοείτε, από την άλλη συμβουλεύετε να αποφεύγουμε τέτοιου είδους αντιδράσεις. Συνεπώς, δεν κατανοείτε τίποτε. Μάλλον, δεν μας εκπλήσσει αυτό. Διότι είσαστε εσείς οι ίδιοι που, όταν η Ναζιστική Γερμανία έκανε το μπαμπούλα στην Ευρώπη, «χαρίζατε» την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα του κατευνασμού και ξεπουλάγατε τις ίδιες τις χώρες σας στη νέα Τάξη Πραγμάτων, ζυγιάζοντας τις καταστάσεις με τη... «λογική». Οι Έλληνες αντιδράσαμε συναισθηματικά... και ουσιαστικά κερδίσαμε την πρώτη μάχη για να απελευθερωθεί ο κόσμος από το φάντασμα του ολοκληρωτισμού.
Είναι, μας δηλώνετε ευθαρσώς, παιδιάστικο να απορρίπτει κανείς χωρίς δεύτερη σκέψη κάποιο σχέδιο, όπως το Μνημόνιο, για το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης. Εξίσου παιδιάστικο όμως είναι να αποδέχεται κανείς οτιδήποτε «πουλάει» κάποιος ως σχέδιο «σωτηρίας» γι’ αυτή την κρίση, χωρίς πρώτα να συνυπολογιστούν όλες οι συνέπειες. Υπάρχει όμως και χειρότερο: συνιστά παραβίαση ουσιαστικών ελευθεριών, κατάχρηση και παραποίηση του υποτιθέμενου δημοκρατικού τρόπου διακυβέρνησης μιας διακρατικής ένωσης – ας την πούμε έτσι – οικονομικού τύπου, η επιβολή μιας πρότασης τόσο απάνθρωπης και, κατά τη γνώμη πολλών οικονομολόγων, εντελώς αδιέξοδης. Κι είναι το λιγότερο υποκριτικό να ισχυρίζεστε ότι πρόκειται για «συμφωνηθέν σχέδιο». Πρόκειται για επιβληθέν κι όχι συμφωνηθέν σχέδιο. Το ότι μάλιστα το «συμφωνήσατε» με μια κυβέρνηση που εξελέγη δηλώνοντας προεκλογικά ότι «λεφτά υπάρχουν» καθιστά ακόμη χειρότερη την επιβολή.
Το ότι κάποιοι «φίλοι» στην Ευρώπη θα μας θεωρούσαν – ή ίσως, μας θεωρούν ήδη – «κακομαθημένα παλιόπαιδα», δεν εκπλήσσει κανένα. Διότι αυτοί οι... φίλοι ήταν οι ίδιοι που, όταν τους βόλευε δέχονταν τα.. καπρίτσια των κακομαθημένων παλιόπαιδων, προσδοκώντας στην ώρα της πληρωμής. Σαν κακοί υπάλληλοι μιας κάκιστης τράπεζας, ενώ γνώριζαν ότι τα δανεικά αυτά δύσκολα θα μπορούσαν να ξεπληρωθούν τελικά, όχι μόνο δάνειζαν, αλλά φρόντιζαν με τα «ψιλά» γράμματα να εξασφαλίσουν κάθε μορφή εξασφάλισης του δανειστή, μέσω της υποδούλωσης του δανειζόμενου. Δεν είμαστε κακομαθημένα παλιόπαιδα. Απλώς εύπιστοι, δυστυχώς σε ψέμματα εγχώριων και ξένων «φίλων». Αλλά κι αν είμαστε τέτοια παλιόπαιδα, για τον ίδιο λόγο εσείς είσαστε καθάρματα του χειρίστου είδους.
Δε γνωρίζουμε αν η περίφημη Τρόικα πράγματι αναγνωρίζει, όπως λέτε, ότι τελικά το «σβήσιμο» μέρους του χρέους είναι η μοναδική βιώσιμη λύση. Αν όμως συμβαίνει, διερωτάται κανείς – και μάλιστα με τη χρήση της λογικής: γιατί δε σβήνει από τώρα ένα μέρος του χρέους; Ξέρετε εσείς κανένα γιατρό που, επιθυμώντας την ανάρρωση του ασθενούς, δίνει στην αρχή απλώς ένα φάρμακο ανακούφισης των συμπτωμάτων δίχως να προχωρήσει – ενώ την ξέρει – στην ουσιαστική θεραπεία; Εμείς, δυστυχώς γνωρίζουμε. Είναι εκείνος ο γιατρός που θέλει πρώτα να «τσεπώσει» το φακελάκι με όσα περισσότερα μπορεί, «παίζοντας» με την υγεία του ασθενούς και μετά να δώσει το φάρμακο ή να κάνει την απαραίτητη εγχείρηση.
Ομολογείτε πως μάλλον δεν θα έπρεπε ποτέ να ενταχθούμε στην Ευρωζώνη. Προφανώς επειδή μια τόσο μικρή και σχετικά «φτωχή» χώρα, σε σύγκριση με τις δικές σας, θα δημιουργούσε αναπόφευκτα προβλήματα οικονομικής ευρωστίας. Λοιπόν, περίεργο που το αναφέρατε... Διότι όταν η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΟΚ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην ομιλία του στο Ζάππειο, την οποία παρακολούθησαν και οι δικοί σας ηγέτες και μάλιστα καταχειροκρότησαν, τόνισε πως με την ένταξη της Ελλάδος στην ΕΟΚ αποδεικνυόταν πως η Ευρωζώνη δεν ήταν, ούτε φιλοδοξούσε να γίνει κλάμπ πλουσίων... Φαίνεται πως έκανε λάθος. Η Ευρωζώνη ήταν και παραμένει κλαμπ πλουσίων. Έβαλε την Ελλάδα στο κλαμπ, είτε από οίκτο, είτε επιθυμώντας να ξεζουμίσει ό, τι μπορούσε από κείνη.. το ότι, στη συνέχεια, έβαλε κι άλλες χώρες στο κλαμπ, πολύ πιο φτωχές, αποδεικνύει μάλλον ότι συμβαίνει το δεύτερο... Τουλάχιστον, χαιρόμαστε που το ομολογείτε. Κατά συνέπεια, δεν πρέπει να εκπλήσσεστε γιατί σήμερα σας φτύνουμε και σας αποκαλούμε απατεώνες...
Ισχυρίζεστε ότι φέρουμε μέρος της ευθύνης. Οπωσδήποτε, έχετε δίκιο. Φέρουμε, διότι ψηφίσαμε πολιτικούς που ενδιαφέρονταν μονάχα για την προσωπική τους ευδαιμονία, «καρεκλοκένταυρους» που γνώριζαν μονάχα το δρόμο για να καταλάβουν θέσεις, δίχως όμως να αντιλαμβάνονται και την αντίστοιχη ευθύνη, εξουσιομανείς κι αρχομανείς ηλιθίους κι απατεώνες. Φέρουμε, διότι πιστέψαμε με αφέλεια την ολιγαρχία να υπόσχεται τον ουρανό με τ’ άστρα, για να μας κρατά χορτασμένους και κοιμισμένους. Φέρουμε αυτή την ευθύνη που φέρουν όσοι γίνονται αντικείμενα κοροϊδίας των άλλων, που αφήνονται να εξαπατηθούν. Κι αυτή την ευθύνη προφανώς πρέπει να την πληρώσουμε. Έχουμε όμως την εύλογη απορία: Την ευθύνη που φέρουν αυτοί που μας εξαπάτησαν, τη γνωρίζουν; Θα πληρώσουν ποτέ αυτοί το αντίτιμο της δικής τους μερίδας; Πολύ αμφιβάλλουμε... Γι’ αυτό οργιζόμαστε και αγανακτούμε. Διότι όλοι αυτοί οι απατεώνες – μέρος των οποίων αποτελείτε κι εσείς που τώρα έχετε το ΘΡΑΣΟΣ να μας συμβουλεύετε κι από πάνω – μοιάζουν να κάνουν πράξη τη λαϊκή ρήση: φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης! Ναι, οι περισσότεροι από μας απεχθανόμαστε την τυφλή βία. Αλλά ένα «άει στο διάολο από δω πέρα» ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ!
Ας έρθουμε τώρα στα εγχώρια «μυαλά». Είναι απορίας άξιον πώς κάποιος που στο ίδιο ακριβώς κείμενο δηλώνει πως «διατέλεσε» ψηφοφόρος «περίπου όλων των κομμάτων» (απολύτως θεμιτό), μαντεύει τις σκέψεις των ψηφοφόρων ενός από αυτά (απολύτως αθέμιτο). Αυτό όμως που πραγματικά εκπλήσσει είναι το απίστευτο γεγονός ότι τα περισσότερα εγχώρια – όσο και ξένα – «φρούτα – ξερόλες» δεν αντιλαμβάνονται το εξής αυτονόητο: Καμία ακαδημαϊκή ιδιότητα – ακόμη και σχετική με οικονομικά θέματα τέτοιου τύπου, όπως η κρίση στην Ελλάδα, πόσω μάλλον άσχετη με αυτά – δεν δικαιούται να προσδίδει το χαρακτήρα της αυθεντίας σε «λύσεις» που προτείνονται από αυτούς που τη φέρουν. Για τον απλούστατο λόγο πως όλες αυτές οι «λύσεις» είναι μονάχα απόψεις, «δόξες». Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τους συμβουλάτορες που αυτοανακηρύσσονται Μεσσίες. Όταν μάλιστα αυτοί οι... ψευτομεσσίες έχουν το ΘΡΑΣΟΣ να θεωρούν ως ευϋπόληπτο έντυπο μονάχα αυτό στο οποίο καταγράφεται το δικό τους και μόνο «Ευαγγέλιο», του δικού τους «δόγματος», πλέον αναφερόμαστε σε απολυταρχική σκέψη, ανελεύθερη κι αντιδημοκρατική...
Δε γνωρίζω τι θα απαντούσα, αν ήμουν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα «συμβουλευτικά» δοκίμια τύπου Dixon και Βερέμη. Υποθέτω όμως ότι περισσότερο κακό φέρει ο Μεσσιανισμός σε μια χώρα, που κλυδωνίζεται από την κρίση, παρά η διατύπωση διαφόρων – έστω και διαφορετικών – αντιλήψεων που προτείνουν μιαν άλλη προσέγγιση της κρίσης.
[i] Απάντηση στις επιστολές των H. Dixon και Θ. Βερέμη, όπως αυτές δημοσιεύτηκαν στην Καθημερινή της 2ας Ιουλίου 2011
