Η πολιτική αναμέτρηση των Ευρωεκλογών πέρασε – όπως φαίνεται, το ίδιο και τα μηνύματα των εκλογών αυτών. Πέρασαν και δεν άγγιξαν ούτε τους δικούς μας ταγούς, ούτε τους Ευρωπαίους!
Η τεράστια σε μέγεθος αποχή, η άνοδος των Ευρωσκεπτικιστών, η άνοδος του πολιτικού ρεύματος που αναδεικνύει την εθνική διάσταση των λαών περισσότερο από την Ευρωπαϊκή, η «αυτοκρατορική» πολιτική που ασκεί η Γερμανία – η οποία έφτασε σε σημείο να υποδείξει πρόσωπο για Πρόεδρο της Κομισιόν, η ουσιώδης έλλειψη δημοκρατικότητας στις εκλογικές αναμετρήσεις (άλλα έβγαζε η κάλπη, άλλα επιθυμούσαν να πράττουν Μέρκελ και Κάμερον), δείχνει ότι το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα «τρίζει», και μάλιστα επικινδύνως!
Οι Ευρωπαίοι πολίτες δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν επιθυμούν για την ΕΕ τον ίδιο βηματισμό. Έχουν κουραστεί από τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, η οποία συνεχίζεται ανεξέλεγκτα, έχουν απογοητευτεί από την επικράτηση των ψυχρών κανόνων της Αγοράς που θεωρεί τους πολίτες αναλώσιμα αγαθά, παράπλευρες απώλειες στο… όραμα της πιο ψευδεπίγραφης ανάπτυξης που προπαγανδίστηκε στο «Δυτικό» μπλοκ. Έχουν οργιστεί που η πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτικών ταγών, αντί για πολίτες στους λαούς που κυβερνά, «βλέπει» υπηκόους και «φτηνά εργατικά χέρια».
Η κατάσταση δεν προβλέπεται να αλλάξει, ακριβώς επειδή η Ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία στέκεται δίχως οράματα, είναι άμοιρη πολιτικών επιλογών ευθύνης, είναι οσφυοκάμπτης παγκόσμιων οικονομικών συμφερόντων κι όχι υπηρέτης των εθνών, των οποίων προΐστανται, συμπεριφέρεται ως βοηθητικό προσωπικό των τεχνοκρατών κι όχι ως πολιτική ηγεσία με ξεκάθαρη βούληση. Παρά τα ευχολόγια, η οικονομική ύφεση παραμένει. Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός μοιάζει κουρασμένος και καταβεβλημένος. Η Ευρωπαϊκή πολιτική δεν φαίνεται ικανή να αναδείξει μια ανταγωνιστική παρουσία σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που συνεχώς εξελίσσεται. Η Ευρώπη δεν έχει πλέον τη δύναμη να προτάξει μια διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο «πολιτεύεσθαι» και, το σπουδαιότερο, να αντιτάξει σθεναρή άμυνα απέναντι στο φάσμα ενός επερχόμενου παγκόσμιου οικονομικού ολοκληρωτισμού.
Όλα δείχνουν να βαίνουν σε μια αλλαγή του οικοδομήματος. Η κυριαρχία της Λεπέν, η πολιτική της οποίας προτάσσει την εθνική ενδυνάμωση από την υπό σύγχυση Ευρωπαϊκή Ιδέα (που πλέον κανείς δεν αντιλαμβάνεται σε ποιες ακριβώς αρχές στηρίζεται), απέδειξε ότι οι πολίτες της Ευρώπης αντιδρούν στην αέναη συνέχιση μιας πολιτικής που, σε τελική ανάλυση, οδηγεί μονάχα στο τούνελ της Ύφεσης!
Τα μηνύματα των Ευρωπαϊκών εκλογών πέρασαν και δεν άγγιξαν! Διότι, φανερό πλέον, η πολιτική θεώρηση με την ανθρωπιστική της διάσταση στην Ευρώπη έχει αντικατασταθεί από την οικονομικοκεντρική, απάνθρωπη διάστασή της!
Οι Ευρωπαίοι πολίτες δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν επιθυμούν για την ΕΕ τον ίδιο βηματισμό. Έχουν κουραστεί από τη διάλυση του κοινωνικού ιστού, η οποία συνεχίζεται ανεξέλεγκτα, έχουν απογοητευτεί από την επικράτηση των ψυχρών κανόνων της Αγοράς που θεωρεί τους πολίτες αναλώσιμα αγαθά, παράπλευρες απώλειες στο… όραμα της πιο ψευδεπίγραφης ανάπτυξης που προπαγανδίστηκε στο «Δυτικό» μπλοκ. Έχουν οργιστεί που η πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτικών ταγών, αντί για πολίτες στους λαούς που κυβερνά, «βλέπει» υπηκόους και «φτηνά εργατικά χέρια».
Η κατάσταση δεν προβλέπεται να αλλάξει, ακριβώς επειδή η Ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία στέκεται δίχως οράματα, είναι άμοιρη πολιτικών επιλογών ευθύνης, είναι οσφυοκάμπτης παγκόσμιων οικονομικών συμφερόντων κι όχι υπηρέτης των εθνών, των οποίων προΐστανται, συμπεριφέρεται ως βοηθητικό προσωπικό των τεχνοκρατών κι όχι ως πολιτική ηγεσία με ξεκάθαρη βούληση. Παρά τα ευχολόγια, η οικονομική ύφεση παραμένει. Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός μοιάζει κουρασμένος και καταβεβλημένος. Η Ευρωπαϊκή πολιτική δεν φαίνεται ικανή να αναδείξει μια ανταγωνιστική παρουσία σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που συνεχώς εξελίσσεται. Η Ευρώπη δεν έχει πλέον τη δύναμη να προτάξει μια διαφορετική προσέγγιση στον τρόπο «πολιτεύεσθαι» και, το σπουδαιότερο, να αντιτάξει σθεναρή άμυνα απέναντι στο φάσμα ενός επερχόμενου παγκόσμιου οικονομικού ολοκληρωτισμού.
Όλα δείχνουν να βαίνουν σε μια αλλαγή του οικοδομήματος. Η κυριαρχία της Λεπέν, η πολιτική της οποίας προτάσσει την εθνική ενδυνάμωση από την υπό σύγχυση Ευρωπαϊκή Ιδέα (που πλέον κανείς δεν αντιλαμβάνεται σε ποιες ακριβώς αρχές στηρίζεται), απέδειξε ότι οι πολίτες της Ευρώπης αντιδρούν στην αέναη συνέχιση μιας πολιτικής που, σε τελική ανάλυση, οδηγεί μονάχα στο τούνελ της Ύφεσης!
Τα μηνύματα των Ευρωπαϊκών εκλογών πέρασαν και δεν άγγιξαν! Διότι, φανερό πλέον, η πολιτική θεώρηση με την ανθρωπιστική της διάσταση στην Ευρώπη έχει αντικατασταθεί από την οικονομικοκεντρική, απάνθρωπη διάστασή της!
