Ανοιχτή Επιστολή προς Ευρωπαίους Εταίρους - Δανειστές

Αξιότιμοι κύριοι,

Με ειλικρινή αγωνία, αυτήν που κάθε Έλληνας, αλλά και κάθε άλλος που νιώθει Έλληνας, αισθάνεται, πληροφορήθηκα τις τελευταίες εξελίξεις και ενέργειες στις οποίες προβήκατε, αναφορικά με τη δόση του δανείου των 5,2 δις ευρώ προς τη χώρα μου.

Η Ελλάς, κύριοι, όπως και υμείς έχετε παραδεχτεί κατά καιρούς, κατέβαλλε και καταβάλλει θυσίες τεράστιες που καταβυθίζουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών της, ώστε να μπορέσει να υιοθετήσει μέτρα μάλλον επαχθή, μόνο και μόνο επειδή υποστηρίξατε ότι αποτελούν τα μόνα που θα ορθοποδήσουν οικονομικά τη χώρα και θα την οδηγήσουν σε τροχιά ανάπτυξης. Κατά καιρούς, μάλιστα επιδείξατε ιδιαίτερη πυγμή στο να υιοθετηθούν τα μέτρα αυτά από την Ελληνική κυβέρνηση, ενώ δε διστάσατε να παρέμβετε και πολιτικά, ζητώντας, κατ’ άλλους επιβάλλοντας, αλλαγή κυβέρνησης και πρωθυπουργού, οδηγώντας τη χώρα σε τροχιά διάλυσης και σύροντάς την ακόμη και σε, μερική έστω, κατάλυση του Συντάγματος. Παρά ταύτα, οι υγιείς πολιτικές και παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου όχι μονάχα παραδέχτηκαν τη χρησιμότητα δραστικών αλλαγών και μεταρρυθμιστικών προσπαθειών, αλλά την υποστήριξαν, έστω κι αν δεν συμφωνούσαν στα μέτρα καθαυτά. Ακολούθησαν, λοιπόν την πολιτική σας, την ασπάστηκαν στο μεγαλύτερο κομμάτι της και, παρά το γεγονός ότι διαφωνούσαν στα σημεία, έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στη χώρα και υποχώρησαν στις επιταγές σας.

Κάθε σώφρων άνθρωπος αντιλαμβάνεται πως οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα προκαλούν από προβληματισμό ως πανικό σε σας. Μεγάλη μερίδα του Ελληνικού λαού απέρριψε τη «συνταγή» του Μνημονίου, παρά το γεγονός ότι προεκλογικά προβήκατε σε αφόρητες πιέσεις και κεκρυμμένες απειλές. Αυτό που ίσως δεν αντιληφθήκατε τότε και, φοβούμαι, δεν αντιλαμβάνεστε ούτε και τώρα είναι πως αυτές ακριβώς οι πιέσεις και οι εκβιασμοί λειτούργησαν με ακριβώς αντίθετο τρόπο. Πιέζοντας το φιλότιμο και την υπερηφάνεια του λαού μου, δημιουργήσατε κλίμα οργής και αγανάκτησης ακόμη και σ’ αυτούς που δεν αντιμάχονται την Ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας.

Φαντάζομαι ότι σας παραξενεύει, ίσως και σας εξοργίζει, το γεγονός πως οι Έλληνες είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι σα λαός και δε σκύβουμε εύκολα το κεφάλι. Πρέπει όμως να θυμάστε πως αυτή η περηφάνεια και η ανυπακοή έδωσαν στο στρατόπεδο των Συμμάχων, κατά την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, την πρώτη νίκη τους εναντίον του Φασισμού και του Ολοκληρωτισμού που απειλούσε να σκεπάσει ολόκληρη την Ευρώπη και τον κόσμο. Τότε, μας αποκαλέσατε ήρωες. Τώρα, μας αποκαλείτε απατεώνες και τεμπέληδες. Τότε, σπεύσατε να μας συγχαρείτε και να μας στηρίξετε. Τώρα, απειλείτε και θέτετε εκβιαστικά διλήμματα στο λαό που γέννησε τη Δημοκρατία και που τόσο δηλώνετε ότι εκτιμάτε, χωρίς όμως στ’ αλήθεια να σέβεστε.

Παρακρατείτε ένα ποσό του δανείου, διακηρύσσετε παντού, χωρίς πολλά λόγια, όπως λέτε,  ότι το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια κι ότι οι δεσμεύσεις δεν μπορούν να αναθεωρούνται. Μας θυμίζετε ότι η Ελλάδα έχει λάβει τεράστια ποσά για την εξυπηρέτηση του χρέους της και παριστάνετε τους θιγμένους, λέγοντας ότι έχετε εκτεθεί σ’ όλο τον κόσμο, επειδή στηρίξατε το κούρεμα του χρέους. Ισχυρίζεστε ότι έχετε προσφέρει την απαραίτητη τεχνογνωσία και το χρόνο, ώστε το χρέος να γίνει βιώσιμο, δηλώνοντας έκπληκτοι με το γεγονός ότι δεν έχουμε ακόμη καταφέρει να ορθοποδήσουμε. Αναφέρεστε δε στην «αλληλεγγύη» που προσφέρουν τα κράτη μεταξύ τους, μέσα στο πλαίσιο της Ενωμένης Ευρώπης.

Κύριοι,

Επειδή η παραβίαση της λογικής έχει και όρια, χωρίς πολλά – πολλά λόγια, σας θυμίζω:

Το κράτος ΕΧΕΙ συνέχεια. Οι πολιτικές όμως μπορούν και να αλλάξουν. Καμία πολιτική δεν είναι μονόδρομος, ειδικότερα στη δημοκρατία. Αλλιώτικα, κυρίες και κύριοι εταίροι, θα ήσαστε ακόμη κάτω από τη Ναζιστική μπότα.

Οι δεσμεύσεις πάντοτε μπορούν να τεθούν υπό αναθεώρηση. Πολλοί Γερμανοί πολιτικοί κατά καιρούς δεσμεύτηκαν να αποζημιώσουν τη χώρα μου για τα όσα μύρια υπέφερε από τους κατακτητές, αλλά οι δεσμεύσεις αναθεωρήθηκαν.

Πράγματι, η Ελλάδα έχει δεχτεί σημαντικά ποσά για την εξυπηρέτηση του χρέους. Ξεπληρώνουμε δηλαδή το ένα δάνειο με άλλο. Ποσά για την ανάπτυξη, όμως δεν έχει δεχτεί. Και σεις, βέβαια, ως δανειστές, ενδιαφέρεστε για τα χρήματά σας. Εμείς, ο λαός, ενδιαφερόμαστε για το μέλλον μας. Κάποιος κακεντρεχής θα έλεγε ότι συμπεριφέρεστε σαν τράπεζα που κοιτά να υποθηκεύσει τη χώρα μου όσο μπορεί για να εξασφαλίσει το δάνειο, παρά σαν διακρατικός οργανισμός που δημιουργήθηκε επί τη βάσει αμοιβαίας φιλίας και συνεργασίας.

Μας λέτε ότι μπορούν να γίνουν ελαφρύνσεις. Τώρα το λέτε! Πριν από μήνες, ούτε να το ακούσετε δε θέλατε! Μας ζητάτε να παραμείνουμε στην εξίσωση, αν θέλουμε να αναπτυχθούμε αορίστως αργότερα. Ποια εξίσωση; Άνθρωποι είμαστε, όχι νούμερα!

Η Ευρώπη, αν έχει εκτεθεί παγκοσμίως, είναι διότι ακολουθεί μια πολιτική που όχι μόνο εξαντλεί οικονομικά τους λαούς της, αλλά οδηγεί και σε πολιτικούς κινδύνους.

Αν δόθηκε ο απαραίτητος χρόνος και η τεχνογνωσία για να γίνει το χρέος βιώσιμο, γιατί αυτό δε γίνεται; Βαπτίζετε την αποτυχία, επιτυχία;

Μιλάτε για αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών... Είναι προφανές ότι δε γνωρίζετε τη σημασία του όρου. Θα το αποδείξω με το εξής: Αν οι πολιτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, παρά το αποτέλεσμα της κάλπης, το οποίο ξεκάθαρα στρέφεται κατά της μνημονιακής πολιτικής, δέχονταν τελικά να διατηρήσουν τα συμφωνηθέντα της προηγούμενης κυβέρνησης, θα ήσαστε πρόθυμοι να εγγυηθείτε από τη μεριά σας, ότι θα βοηθήσετε την Ελληνική κυβέρνηση, όχι με αερόλογες υποσχέσεις ανάπτυξης, αλλά με πραγματικά δεδομένα να αναπτύξει την οικονομία της; Θα μπορούσατε, επί παραδείγματι, να εγγυηθείτε στην Ελληνική κυβέρνηση κάθε είδους υποστήριξη (αμυντική, διπλωματική κ.ο.κ που προβλέπονται εξάλλου από το καταστατικό της Ε.Ε.) στην ανακήρυξη της ΑΟΖ στο χώρο του Αιγαίου; Θα παρείχατε εγγυήσεις για τον συμψηφισμό των δανείων που έχουμε λάβει με τις πολεμικές αποζημιώσεις που δεν έχουμε λάβει; Θα αναλαμβάνατε, ως Ε.Ε., την παροχή διπλωματικής βοήθειας ώστε η γειτονική χώρα της FYROM να μην ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. με το όνομα Μακεδονία; Θα ήσαστε πρόθυμοι να θέσετε βέτο στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., εφόσον η τελευταία, όχι απλώς δεν υιοθετήσει τις αρχές της, αλλά δεν άρει το καθεστώς casus belli για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια; Εν τέλει, θα φροντίζατε – εγγράφως και δεσμευτικά – για την αποκατάσταση του ονόματος της χώρας μας στο εξωτερικό, προχωρώντας – για να αναφέρω ένα και μόνο παράδειγμα – στην ποινική δίωξη χωρών που κατέχουν παρανόμως ελληνικές αρχαιότητες; Αν συμφωνήσετε με τα παραπάνω, να είστε σίγουροι ότι η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων αυτού του τόπου θα βρει τον τρόπο να μη σας αφήσει ακάλυπτους, χωρίς μάλιστα να αναγκαστείτε να προβαίνετε σε τέτοια εκβιαστική και ανέντιμη πολιτική στάση, αξιώνοντας την απόλυτη υποταγή από μέρους των πολιτικών δυνάμεων μ’ έναν τρόπο που καθόλου δεν συνάδει με το όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, το οποίο υποτίθεται ότι εκπροσωπείτε.

Κύριοι,

Η αγωνία που διακατέχει εμένα, ως απλός πολίτης, το ανέφερα ήδη, διακατέχει κι όλους εκείνους που αισθάνονται Έλληνες. Ωφείλετε κι εσείς να αισθάνεσθε έτσι, καθόσον αποτελείτε τέκνα του Δυτικού Πολιτισμού, ενός πολιτισμού που, με όλα τα άλλα, αντιλαμβανόμενος την αξία της «ετικέτας» (“brand name”, για να το πω στη γλώσσα που καταλαβαίνετε καλύτερα) «Έλληνας», δεν δίστασε να ανακηρύξει με την ένδοξη αυτή ονομασία κάθε άνθρωπο που λαμβάνει την ίδια παιδεία με την ελληνική (και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδείας της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας). Είναι, λοιπόν ευκαιρία για σας, να αποδείξετε ότι γνωρίζετε και τιμάτε τους απογόνους του πολιτισμού εκείνου που σας έδωσε τα φώτα για να φτάσετε στο καλύτερο σημείο της ανθρώπινης πορείας προς την εξέλιξη, την πρόοδο, την ανάπτυξη. Όχι ευεργετώντας απλώς (οι Έλληνες δεν έχουμε ανάγκη ευεργεσίας και σίγουρα όχι του είδους που παρέχετε εσείς μέχρι σήμερα), αλλά συμπαραστεκόμενοι στο λαό που πολλά προσέφερε στην Ευρώπη και στο όραμα της Ενοποίησής της.

Μετά τιμής,

Δ. Γκίκας

Εκπαιδευτικός

Υ.Γ. Όταν εξοργίζομαι ακόμη κι εγώ, που είμαι Ευρωπαϊστής, κάτι δεν πάει καλά με την Ευρώπη σήμερα...