Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι (ή και λαοί ολόκληροι) που διαθέτουν ευστροφία πνεύματος. Αντιλαμβάνονται, δηλαδή όχι μόνο την επιφάνεια των καταστάσεων και των πραγμάτων, αλλά και τις δυνατότητες που απορρέουν εξ αυτών. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, οι εύστροφοι άνθρωποι επιλύουν προβλήματα, υπεισερχόμενοι στην ουσία αυτών και αναλύοντας όλες τις πτυχές των πιθανών λύσεων. Εξαιτίας των παραπάνω ικανοτήτων οι εύστροφοι άνθρωποι δεν αποδέχονται μονόδρομους, δεν προσκολλώνται σε έτοιμες συνταγές, ούτε παραμένουν δέσμιοι του παλιού. Δημιουργούν πολιτισμό, προοδεύουν και εξελίσσουν όχι μόνο τον εαυτό τους ή το λαό τους, αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Υπάρχουν, αντίθετα ορισμένοι άλλοι (ή και λαοί ολόκληροι) που δε βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Στηρίζονται όχι στο πνεύμα, αλλά στη σωματική (βλ. οικονομική σήμερα) ρώμη. Αδυνατούν να δημιουργήσουν ή να ανακαλύψουν νέες ιδέες, να βρουν λύσεις στα προβλήματα, λύσεις μάλιστα που δεν στηρίζονται σε παλαιολιθικές αρχές. Είναι οι άνθρωποι των manual, των οδηγιών χρήσης δηλαδή. Οι μονολιθικοί άνθρωποι, που ξέρουν μονάχα να βαδίζουν το δρόμο στον οποίο βρίσκονται, αρνούμενοι – από φόβο κι ανοησία κυρίως – να ανοίξουν νέους οδούς. Δε δημιουργούν πολιτισμό, συνήθως αντιγράφουν άλλους και, τελικά, εξαιτίας της παράδοξης και παράφορης προσκόλλησής τους σε δόγματα και έτοιμες συνταγές, οδηγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα σε οπισθοδρόμηση. Παλιά τους ονομάζαμε «βαρβάρους», όχι μόνο λόγω της γλωσσικής τους «βαρβαρότητας» αλλά και της πολιτισμικής τους ένδειας που τους χαρακτήριζε. Από τότε, βέβαια έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Οι «βάρβαροι» κατάφεραν, όταν κατάλαβαν πως στο πνεύμα παίρνουν... κάτω από τη βάση, να αναδείξουν το σώμα (την ύλη, τα λεφτά...) σε σημαίνοντα παράγοντα πολιτισμικής εξέλιξης.
Τη συνέχεια τη γνωρίζουμε όλοι. Ο κόσμος όλος περιστρέφεται πλέον γύρω από την ύλη και τα παράγωγα αγαθά αυτής, οι ανόητοι «ουγκ» κυβερνούν κατ’ ουσίαν τον κόσμο με γνώμονα μια απίστευτη ανυπαρξία ευστροφίας, οι πνευματικοί άνθρωποι άγονται και φέρονται, αφού ο λόγος τους πλέον απαξιώνεται, η ανθρωπότητα οδηγείται σε μια απύθμενη κατάσταση κρίσης (πολιτισμικής κυρίως. Η οικονομική κρίση είναι, ούτως ή άλλως, δεδομένη, αφού καμία οικονομία δεν μπορεί να σταθεί μόνη της στον πολιτισμό).
Οι Έλληνες ήμαστε πάντοτε ο λαός της πνευματικής ευστροφίας. Το λάθος μας ήταν ότι την προδώσαμε. Καλλιεργήσαμε και διδάξαμε το πνεύμα, αφεθήκαμε όμως να υποταχθούμε στην ύλη. Οδηγήσαμε την ανθρωπότητα σε μια πρωτοφανή ανάπτυξη, αφήσαμε όμως τους «ουγκ» να την αναχαιτίσουν.
Στο δια ταύτα: η Γερμανία κατάφερε να κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση, από διεθνή οργανισμό με συγκεκριμένες πολιτισμικές και ανθρωπιστικές αξίες σε οργανισμό υποτελή στα συμφέροντα ενός λαού, ένα κλαμπ πλουσίων (που έλεγε ο Καραμανλής). Αδυνατεί η «σιδηρά» κυρία Μέρκελ (σιδηρά, όπως λέμε αλύγιστη, άκαμπτη κι άρα απάνθρωπη, δίχως ίχνος πνευματικής ευστροφίας κι ευλυγισίας) να κατανοήσει πως η δημοσιονομική προσαρμογή δεν επιλύει μια συστημική κρίση, δεν επιλύει ούτε καν τις αιτίες του οικονομικού προβλήματος ειδικότερα, θα οδηγήσει δε σε διάλυση του Ευρωπαϊκού Οράματος γενικότερα. Πεπεισμένη πως «αφού αυτό που κάναμε εμείς έπιασε, άρα θα πιάσει και στους άλλους», θεωρώντας πως τα... καρπούζια και τα... μήλα είναι φρούτα, άρα καλλιεργούνται το ίδιο (!), οδηγεί σε μια πρωτόγνωρη οικονομική καταστροφή την Ευρώπη κι ολόκληρο τον κόσμο.
Έχει όμως κι άλλα: ό, τι δεν πέτυχε ο Χίτλερ τη δεκαετία του ’40, το πέτυχε η Μέρκελ 70 χρόνια αργότερα. Γερμανοποίησε την Ευρώπη, υπέταξε τους λαούς της και κατάφερε κάτι για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας της, να διασπάσει δηλαδή τη γεωστρατηγική συμμαχία παραδοσιακών ναυτικών δυνάμεων (Αγγλία, Ελλάδα, ΗΠΑ). Φρικτό να βλέπεις πως δεν υπάρχει πια αντίσταση στη νέα Γερμανική λαίλαπα, η οποία δεν εφορμά με φόβητρο μια πολεμική βιομηχανία, αλλά αυτή τη φορά με όπλο την οικονομική ανέχεια: ή μας ακολουθείτε, ή θα αφεθείτε να πεθάνετε από την πείνα.
Η λύση: Επειδή η διάσπαση της Ε.Ε. θα αποτελέσει γεγονός μέσα στα επόμενα 10 – 15 χρόνια, η Ελλάδα οφείλει να πρωτοστατήσει σε μια νέα συμμαχία Νοτιοευρωπαϊκού χαρακτήρα. Με δεδομένη την απαξίωση των Νότιων χωρών της Ευρώπης, η οποία σίγουρα θα ξεπεράσει αυτή της χώρας μας (αφού μιλάμε για χώρες με πολλαπλάσιο χρέος από μας) και με επίσης δεδομένη την πολυδύναμη οικονομία του Νότου (χώρες με γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, αλλά και με δυνατότητες βαριάς βιομηχανικής παραγωγής, με τεράστιους ανεκμετάλλευτους φυσικούς πόρους), αποτελεί ίσως το επόμενο όραμα της χώρας μας. Η Ευρώπη δεν κατάφερε να ενοποιηθεί πολιτισμικά, πολιτικά, ουτε καν οικονομικά. Η Νότια Ευρώπη, η Βόρεια Αφρική, τα Βαλκάνια (στα οποία η Ελλάδα όχι μόνο έχει πρόσβαση, αλλά και τεράστιες ευκαιρίες πολιτισμικής, οικονομικής και εμπορικής διείσδυσης και επιρροής) είναι ο νέος ορίζοντας που ανοίγεται μπροστά μας. Απομένει μονάχα να ξαναθυμηθούμε την πνευματική μας ευστροφία και, κυρίως, να αναδείξουμε πολιτικούς αντίστοιχους...
Υ.Γ.: Απορία... Αφού η Ελλάδα «εγκαλείται» διότι, λέει, «μαγείρεψε» τα στοιχεία για να μπει στο Ευρώ, ο... «αρχιμάγειρας» Λ. Παπαδήμος, πώς θεωρείται από τους Ευρωπαίους... εταίρους (sic) ως σοβαρός οικονομολόγος (επίσης sic); Απορία Νο 2... Πώς νομιμοποιείται μία κυβέρνηση με πρόσωπο μη εκλεγμένο από το λαό να κυβερνά διάστημα μεγαλύτερο απ΄ όσο – υποτίθεται – ότι συμφωνήθηκε; Διευκρίνηση: Κύριοι οικονομολόγοι της Γερμανίας, όχι δε θα πεινάσουμε αν φύγουμε από το Ευρώ... Δε θα πεινάσουμε επειδή δε θα αγοράζουμε σε καλές... τιμές τις Μερσεντές σας και τις TFT 40άρες τηλεοράσεις σας. Μπορεί η γεωργική μας παραγωγή να μην είναι πια τόσο... τροφαντή, έχουμε όμως όσα χρειαζόμαστε σα λαός για να μην πεθάνουμε από την πείνα. Εσείς, από την άλλη, μάλλον θα ελπίζετε να ζήσετε με... μπύρα και λουκάνικα. Διότι, απ’ όσο ξέρω, τα τηλέφωνα Siemens και η Mercedes S – Class ακόμα δεν τρώγονται...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου